Hello Utah

Woensdag 2 oktober 2019 (vervolg)

Virgin River Campground gelegen aan de I-15 north was de eindbestemming, toch? 

Helaas campground dicht, foute info op de website? Hoe dan ook we moesten iets anders. Eerst St.George voorbij en daarna naar Quail Creek, aangekomen ook vol! Gelukkig zijn we redelijk bekend in deze omgeving en rijden we door naar Hollow Sand. Gelukkig hier is nog plek.

Het is inmiddels donker, snel alles inruimen en daar zitten we dan heerlijk met een versnapering te turen naar een geweldige sterrenhemel.

We zijn aangekomen in Utah en leveren weer een uurtje in, tijdsverschil -8 uur. 

Donderdag 3 oktober 2019

Het was vannacht een beetje rumoerig om ons heen. We staan op een primitieve campground (zonder faciliteiten) in het state park Sand Hollow. Om ons heen veel Amerikanen, komen hier met trikes om te crossen. Nu was er een die dacht laat lekker me generator aan vannacht🤪

Ondanks de herrie en een koude nacht toch redelijk geslapen maar ook weer vroeg wakker, om half 8 staat de koffie te pruttelen. De lucht is strak blauw dus het beloofd een mooie dag te worden.

Eerst nog even monteur gespeeld, koelkast deed het niet meer, uiteindelijk gereset en hij doet het weer.

Na het ontbijt en een heerlijk bakje weer op weg. Na zo’n 20 minuten gereden te hebben op de I-15 north zien we een bord Kolob Canyon. We besluiten hier af te slaan om te kijken of we hier een trail kunnen lopen. Aangekomen bij het visitor center blijkt Kolob Canyon een onderdeel te zijn van Zion National Park, zelfs de annual pass (deze geeft toegang tot alle nationale parken van de USA) hebben we nodig.

De weg is 5 mijl en Kolob Canyon heeft 3 trails. Wij gaan de trail Taylor Creek lopen. De trail gaat eerst naar beneden en loopt langs een riviertje waar we regelmatig overheen moeten.

De omgeving is werkelijk schitterend en eigenlijk niet te beschrijven zo mooi, rode rotsen, een strak blauwe lucht, groene bomen, hoge en stijle rotswanden die uitgesleten zijn door weer en wind, schitterend👌👍

Onderweg passeren we een bordje met daarop Zion Wilderness (voor sommige een bekend bordje😉), ook komen we 2 oude cabins tegen uit 1930. Uiteindelijk na zo’n 5 kilometer zijn we aan het eind van de trail en zien we de Double Arch Alcove, een gigantisch hoge rotswand waarvan het onderste gedeelte overhangt en 2 bogen zichtbaar zijn, heel indrukwekkend.

Uiteindelijk lopen we dezelfde route weer terug en een goed uur later komen we aan bij de parkeerplaats. Na de weg door het park nog te zijn afgereden rijden we rond 2 uur het park weer uit en vervolgen onze weg op de I-15 north. We slaan af bij Cedar City en rijden via highway 14 Dixie National Forest binnen. Een schitterende weg met mooie vergezichten. 

Omdat Dixie National Forest redelijk hoog gelegen is (we bereiken zelf een hoogte van 9200 ft) zijn veel campgrounds al closed for the season oftewel dicht! Toch vinden we er een en nog gratis ook😉

We staan prachtig omgeven door bomen heerlijk in het zonnetje. We drinken en eten wat en als de zon weg is snel ons eerste kampvuur aan. 

We eten makkelijk, worstje, gebakken aardappeltjes met boontjes en dat allemaal van het kampvuur😋

Helaas is het tijdsverschil in combinatie met de inspanning van vandaag toch spelbreker, de vermoeidheid slaat al weer snel toe. 

In de camper nog een bakje en dan is het na een zeer geslaagde dag, wat ons betreft met een goud randje, tijd om te gaan slapen.