Wolf Creek ⛺️ - Duitse buren en wandelen

Bij Tim Hortens een lekker bakje ☕️ gedaan, het nodige gedaan op het World Wide Web en voor de geïnteresseerden twee interessante linkjes met het verhaal van de genoemde soldaten op het monument in Atlin (bedankt Jen👍)

https://wp.janbraakman.nl/allan-morrison-wilde-voor-de-troepen-uit/

https://commonwealth-adegem.com/agnew-frank

We laden water bij een benzinestation en verkennen gelijk de buurt en faciliteiten voor donderdagochtend (retourneren van de camper) je kan hier ook dumpen en diesel laden en nog geen kilometer van de locatie Fraserway, top dus 👍.

Hierna rijden we richting de fish ladder en lopen daar een stukje, zoals verwacht geen vis🤷‍♂️ daarna een bezoekje gebracht aan het schip de s.s. Klondike (een historisch schip uit de tijd van de gold rush, (Klondike 😉 maar onder renovatie) nog even langs het visitor center (heel groot en mooi) voor de nodige informatie, dan snel langs een liqour store (moet er weer een wijn 🍷) en hè hè, dan eindelijk naar de campground Wolf Creek! 

Er is een weg afgesloten om Whitehorse uit te komen, pff het lijkt de randstad wel met dat verkeer😂maar als ervaren inwoners van de randstad heeft dat ook voordelen, richting aanwijzer uit en als echte wegpiraten loodsten we ons samen met Henk wijngaard (de vlam in de pijp 🎵) door de spits van Whitehorse😊.

Na een ritje van 12 kilometer komen we aan op de campground Wolf Creek we rijden een paar rondje en oeps geen plek, wat nu? nog maar een rondje en gelukkig één bezette plek zijn twee plekken, snel installeren en gelijk maar voor de laatste 2 dagen.

Op de plek voor ons staat een Duits echtpaar (komen uit de buurt van Frankfurt) die nog 38 dagen tegoed hebben (jaloers) , zij zijn vandaag aangekomen en hebben ook een truck camper van Fraserway, maar dan met een slide out. Deze camper heeft binnen (we mogen even binnen kijken) toch aanzienlijk meer leefruimte. 

Spreken voor morgen nog af om wat spullen te geven en dan gaan zij slapen, het tijdsverschil is ook voor hun spelbreker. Wij zitten nog heerlijk bij het kampvuur en eten weer verrukkelijk 😋 

Uiteindelijk frissen we ons weer op, spelen nog paar potjes kaart en dan komt er ook weer een eind aan 24 mei.. bedtijd 🥱.

En dan is het alweer 25 mei, geen jarige vandaag maar wel de laatste dag in ons huisje! 

De vriendelijke Duitsers Agon en Renate komen afscheid nemen, we geven onze overgebleven restanten, de pan voor op het kampvuur een 2e kans en als dank krijgen we een doosje chocolade van Merci, hoe aardig!

Na het ontbijt doen we rustig aan en in de loop van de ochtend trekken we onze wandelschoenen aan voor een wandeling door de omgeving. Het weer is goed af en toe komt de zon ☀️ er ook nog bij dus prima wandelweer.

De trail loopt eerst 2,5 kilometer door het bos langs een snel stroomde Creek, waar zalm eieren zijn bevonden van Chinook zalm. We lopen steeds verder en na zo’n 4 kilometer komen we uit bij de Yukon River. Het uitzicht is prachtig en de stilte is indrukwekkend. We lopen verder en klimmen redelijk steil omhoog weg bij de oever van de rivier. Na zo’n 6 kilometer komen we aan bij de camper en eten een soepje om daarna nog een trailtje te gaan lopen.

Na het soepje rijden we naar one mile canyon, de naam zegt het al een canyon over een lengte van 1 mijl in het verlengde van de Yukon River. Ook hier veel historie m.b.t. de gold rush en de natives (indianen). We beginnen vol goede moed aan een trail die voert vlak langs de rand van de canyon. Helaas gooit een stevige hagelbui roet in het eten het pad wordt te glibberig en te riskant. We gaan terug en rijden door naar Whitehorse voor een bakje ☕️ en om wat door het stadje te lopen en daarna wat te gaan eten (alles is op en de pan is weg).