Grand Canyon

Na een paar dagen geen WIFI zijn we er weer👋

Zondag 13 oktober 2019

Vanochtend redelijk op tijd wakker en wat nou het mooie is we zitten 1 meter over de stateline van Arizona en dus heel even weer in Utah dus 8 uur tijdsverschil, we rijden dus weg en hup 1 uur vroeger👌

We rijden via de Glen Canyon dam terug naar Page, even een beetje benzine en een bakje en dan snel richting de Grand Canyon. De weg (highway 89) loopt grotendeels door het Navajo gebied (indianen) dus een hoop rommel.

Na zo’n 100 mijl komen we aan in Cameron, de afslag naar de Grand Canyon. Nog even snel een bakje en dan de laatste 24 mijl naar de ingang van Grand Canyon National Park.

Aangekomen bij de ingang van het park is het nog zo’n 20 mijl naar Mather campground waar we voor 3 dagen hebben gereserveerd. Onderweg zien we de Grand Canyon in volle glorie met daarboven een strak blauwe lucht, wat een natuurwonder! Morgen gaan we hem weer van boven naar beneden en andersom bekijken 🚶‍♂️🚶‍♀️.

Omdat we hier drie dagen blijven even de tanken legen en wat vers water erbij en dan inchecken. Rond half 1 staan we geïnstalleerd in de Fir loop plek 82, een grote plek tussen de bomen met vrij uitzicht naar boven, top. Het is inmiddels borreltijd dus eerst een lekker biertje en wijntje.

Na heerlijk in de zon te hebben genoten lopen we naar de laundry en washrooms, was erin en even douchen, ook de batterij van de camera even opladen want morgen moeten er wel foto’s gemaakt worden.

De was zit in de droger als wij de bus naar het visitor center nemen om een kaart van de trail te halen en de laatste info over de trail in te winnen. Daarna door naar Market Plaza voor de laatste benodigdheden, wasgoed ophalen en dan in de relax modus, heerlijk!

We eten alweer😉 van het kampvuur (kip, gebakken aardappeltjes😋) en zitten heerlijk, het is inmiddels windstil en de temperatuur aangenaam👌. Maar ja morgen staat een aardige inspanning op het programma en de wekker op 5 uur dus , kampvuur uit, snel nog een bakje en dan oogjes dicht.

Maandag 14 oktober 2019

5 uur!! de wekker gaat, vandaag de trail South Kaibab to Bright Angel oftewel naar de bodem van de Grand Canyon en weer omhoog. De bus gaat om 6 uur rijden dus snel een bakje en een broodje. Rond kwart voor 6 lopen we richting de bushalte en daar staan al wat mensen. Het blijkt dat er al een bus is langsgereden en de eerstvolgende 13 minuten over 6 komt, er is wat verwarring is hij nu om 5 of 6 uur gaan rijden? Nou ja, maakt ook niet meer uit, rond kwart over 6 rijden we naar het visitor center en stappen daar over op de oranje lijn richting de trailhead South Kaibab (2195 meter) en even over half 7 beginnen we aan de afdaling naar de bodem van de Grand Canyon. De zonsopgang is begonnen en de eerste uitzichten met de kleuren en dieptes zijn prachtig.

Langzaam dalen we verder deze machtige canyon in, het pad is onregelmatig en bezaaid met losse stenen, voorzichtig aan dus. Hoe dieper we de canyon in gaan hoe indrukwekkender, de gigantische wanden, de kleuren, de vegetatie je komt ogen te kort.

Inmiddels is de zon duidelijk aanwezig wat heet het is strak blauw en de temperatuur loopt al lekker op, nog even en de jas en trui kunnen uit (het was weer koud vannacht).

Er zijn tijdens de afdaling een aantal rustpunten met een toilet (sla even over 😬) en zijn aangelegd op een plateau, de eerste is Ooh Aah Point (1963 meter) Hier gaat de jas uit en even een slokje water en weer door. Het pad slingert van links naar rechts dan steil, dan weer wat vlakker, maar de omgeving, niet te beschrijven zo mooi.

We passeren het tweede punt Cedar Ridge (1853 meter) en lopen gelijk door en komen enige tijd later aan bij Skeleton point (1573 meter), even genieten van het uitzicht en we dalen verder af naar Tonto west (1195 meter), hier kan je afsnijden richting Indian Garden maar dat doen we natuurlijk niet. Een klein kwartiertje later (we dalen al 2,5 uur) zien we voor het eerst de Colorado river, de bodem van de Grand Canyon.

Vanaf hier gaat het pad soms met een steil slingerpad richting de rivier, nog meer oppassen maar het schiet wel lekker op 😉. Een uur en 10,5 km later (het is kwart over 10) komen we aan bij de black bridge die ons aan de andere kant van de Colorado river brengt. 

Als je omhoog kijkt zie je alleen steile rotswanden en de kleuren, zo mooi. Als we de brug over zijn lopen we naar het strandje aan de Colorado river echt gaaf.

Maar we moeten weer door want de weg naar boven is nog lang en zwaar, maar eerst nog een mijl naar Phantom ranch voor een t-shirt (kan alleen hier gekocht worden). Phantom ranch ligt in de richting van de north rim en zijn een aantal primitieve gebouwtjes en een winkeltje, er kunnen hier per nacht 40 mensen slapen en eten maar je moet wel ingeloot zijn, ook is er een overnight campground voor ⛺️.

We kopen een paar t-shirts en dan weer terug naar de Bright Angel trail. We steken de silver bridge (762 meter) over en beginnen om 11:00 uur met klimmen naar Indian Garden. Zittend op een paar stenen en met uitzicht op de rivier en de indrukwekkende omgeving eten en drinken we wat in de schaduw want het is erg warm 🥵 

Na de inwendige mens te hebben voorzien van de nodige energie beginnen we aan het eerste deel van de klim, bestemming Indian Garden op een afstand van 8 km. Het eerste deel gaat omhoog en omlaag met onder ons de indrukwekkende Colorado river. Na enige tijd loopt het pad bij de rivier vandaan en gaat het steeds meer omhoog. De omgeving? Tja, het wisselt constant dan weer groen, dan weer dor als in een woestijn, dan weer lopend door beekjes stromend water en niet te vergeten omgeven door immens hoge rotswanden, om stil van te worden.

Na zo’n 2 uur lopen en 400 meter te zijn gestegen bereiken we Indian Garden, een soort oase in deze omgeving. Het is erg warm in de zon ruim 30 graden dit in combinatie met de inspanning zorgt ervoor dat de kilometers gaan tellen.

Bij Indian Garden eten en drinken we wat in de schaduw van de bomen en vullen onze flesjes met vers water, we zullen ze nodig hebben. Na een half uurtje beginnen we aan de laatste 7,2 km met een hoogteverschil van 925 meter 💪

Het eerst deel gaat door Indian Garden door deels mul zand en vals plat omhoog in de felle zon, zware omstandigheden dus! Het kost veel inspanning al heeft Corry het al een tijdje erg zwaar maar opgeven is geen optie 💪

Als we het vals plat hebben gehad gaat het echte klimmen beginnen en wordt het tot de rim (top) nergens meer vlak en dat is toch zo’n slordige 6,5 km!!

Het eerste (rust)punt is 3-mile house (1440 meter) en de naam zegt het al 3 mile (4,8 km) van de rim. We hebben een klein voordeeltje de zon staat niet zo hoog meer dus lopen we deels in de schaduw😎 maar het blijft onverminderd steil en zwaar. 

Toch proberen we ook nog te genieten van de omgeving waar we lopen want die blijft overweldigend. We stoppen onderweg een paar keer om te drinken en wat zouts naar binnen te werken en dan weer verder. Bij 3-mile house vullen we nog wat water en dan weer door naar 1,5 mile house (1745 meter), nog 2,4 km en 340 meter (iets van laatste loodjes😬). 

De pijntjes zijn voelbaar maar vermoeid als we zijn lopen we in redelijk tempo richting de top. De laatste kilometer slingert het pad met lange stukken langs de rotswand met het einde in zicht (werkt niet echt als die rode lap🙁)

En dan, na zo’n 9,5 uur te hebben gelopen , 2750 meter te hebben gedaald en geklommen en 29 kilometer te hebben afgelegd komen we om 4 uur aan op de rim de Bright Angel trailhead (2085 meter).

Snel met de bus naar de campground, onderweg er even uit Corry werd niet erg lekker, maar dan rond 5 uur schoenen uit, ploffen we met een biertje en een bakje thee neer op onze stoelen in de ondergaande zon. 

Lekker opgefrist in de camper, borrel erbij, we eten daging smoor (wie wat bewaard heeft wat en het is traditie, toch😉, alleen jammer van de Wilson😢) en dan gaat al heel vroeg het lichtje uit!

Na een zeer inspannende dag maar o zo geweldig zijn we rond 7 uur vertrokken😴

Hoe heeft Corry de tocht ervaren

Na een heerlijke nachtrust is het allemaal wel weer te overzien maar gister......

Het begon al voor Indian garden en je kan uit Peter’s verhaal opmaken dat we dan nog wel een eindje moeten🙁

Gewoon je ene voet niet meer voor de andere krijgen maar weten dat je nog 8km moet😝

Heet, last om je ademhaling onder controle te houden, misselijk en moe.

Maar ja, zoals Peter als zei: opgeven is echt geen optie dus doorrrrrrrrr🤣

Gelukkig was het nog vroeg dus je hebt geen tijdsdruk dat het al snel donker zou worden (ik had zelfs bedacht dat ik over elke km die nog reste ik een uur mocht doen 😅

Na elke halve km storte ik weer op een steen om op adem te komen tot er op een moment een rangervollenteer langs kwam die vroeg hoe het ging. Na een aantal tips en even een hart onder de riem gestoken te hebben kon ik weer even door! Ook het handje cashewnoten hielpen 🙂

Vooral niet naar boven kijken hoever je nog moet helpt ook want als je die rotswand ziet waar je nog op moet dan zakt de moed je in de schoenen en die waren al zwaar zat😉

En gesteund door medelotgenoten kom je dan na al die uren ploeteren boven!!!!!! 

Wat een ontlading, lees tranen 😉

Maar dan nog in de bus....geen plaatsje meer om te zitten en een buschauffeur die nog wel een lesje kon gebruiken 🙃

Ik was even bang dat ik zou gaan overgeven dus maar bij een hele verkeerde bushalte eruit om even op adem te komen. Maar dat betekent wel dat je weer in een andere moet stappen 😒

Afijn, uiteindelijk zijn we bij de camper!!!!!

Peter met een welverdiend 🍺 wat heeft die lieverd mij goed geholpen!! Het laatste stukje zelfs letterlijk met een duwtje in mijn rug🥰

En ik eerst nog een kop thee en een opkikker om mijn maag weer rustig te krijgen en daarna ook mijn welverdiende 🥂😍

Nu vragen jullie je na deze klaagzang af of het het allemaal waard geweest is??

Zeker weten!!!

Dinsdag 15 oktober 2019 (deel 1)

We hebben echt geslapen om half 8! worden we wakker. We doen rustig aan geen plannen vandaag maar echt in de vakantiemodus. 

De pijntjes van gisteren zijn grotendeels weg dus wr zijn goed hersteld van de dag van gisteren (we kunnen zelfs op onze tenen staan😂).

Vandaag nog een dagje op Mather campground in Grand Canyon NP. Na het ontbijt heerlijk in het zonnetje met een bakje, we staan en zitten hier heerlijk!